Koşarak badem ağacının dibine gitti, elinde bir avuç dolusu badem yiyen çocuğun gömleğini çekiştirdi. “Ben büyüyünce seninle evleneceğim,” dedi Muradiye. Hem de yumuk gözlerini delikanlıya dikerek söyledi bunları. Delikanlı, küçük kızın yanağından makas alarak avucundaki bademleri ona uzattı.

• Öyle mi? Peki neden benimle evlenmek istiyorsun?”
• - Anneannem dedi ki: “Eğer nişanlanan birinin yüzüğünü alıp gece yatarken yastığının altına koyarsan rüyanda kiminle evleneceğini görürsün.’’
• - Ben de öyle yaptım. Dün nişanlanan teyzemin yüzüğünü aldım ve rüyamda seni gördüm. Sabahta yüzüğü teyzeme geri verdim.” Kıvanç’ın uzattığı bademleri eline alırken:
• - Tamam sen büyüyünce seninle evleneceğim, kara badem. Muradiye bir adım geri gitti.
• - Ben kara değilim, hem kara badem olur mu ki? Delikanlı hafif eğilip ellerini diz kapaklarına koydu ve yüzünü Muradiye’ ye yaklaştırdı:  Kara Badem
• - Kara badem olmasa bile sen varsın ufaklık Olduğu yerde doğruldu ve yüzünde tebessümle küçük kızın yanından ayrıldı. Elinde bademle arkasından bakakalan Muradiye yerden bir taş alıp onun kafasına fırlattı.
• -Kara sensin hem sen de KıvKıv’sın, KıvKıv’sın işte... Görürsün sen, büyüyünce seninle evleneceğim! ”