Vazgeçmiş olduğuma inanarak yazdığım satırlardan sonra göğsümü gere gere, daha dik durup, kendimden emin adımlarla yürüdüğümü hatırlıyorum şimdilerde ama o adımların sonralarını da hatırlamıyorum. Böyle birer sayfalık yazılarla kendimi avutmam bazen üç dört gün, bazen de sadece üç dört saat sürüyordu. Bir süre sonra yazdıklarına kendin de inanmıyorsun zaten. Anlatıp anlatıp sustuğum zamanlarda dönüp okuduklarımdan biliyorum.